Het bestuur van de Stichting Willem Breuker zag met lede ogen dat musici in de lockdown-periodes gedwongen waren om hun optredens te beperken of af te zeggen. Het had als gevolg dat in coronatijd geen Breukerprijs kon worden uitgereikt. Om die reden heeft het bestuur dan ook besloten om dit jaar bij wijze van inhaalslag twee gelijkwaardige prijzen uit te reiken. Het lijkt wel of er, meer dan ooit, bijzondere muziek wordt gemaakt.
Jury WB-prijs 2022:
Claron McFadden,
Neil van der Linden,
Rien de Reede.
Juryrapport Willem Breuker Prijs 2022 – Diamanda La Berge Dramm
Zingen of slagwerk gebruiken in geïmproviseerde of genoteerde muziek (van bijvoorbeeld Webern, Purcell of Ives): voor Diamanda Dramm is het vanzelfsprekend om naast haar vioolspel ook andere expressiemiddelen te gebruiken. Ze beweegt zich als violist op hoog niveau maar wat haar werkelijk intrigeert is om daarbuiten haar eigen ideeën te laten horen. Ze zegt zelf: ‘de vraag blijft voor mij hoe ik emoties in mijn lichaam vind en hoe ik ze in muziek kan vertalen.’ Kruisverbanden met andere artistieke of muzikale disciplines kunnen daarbij behulpzaam zijn zoals haar subtiele muziektheaterproductie ‘Subverse’ aantoont. Fantasierijke kleding en lichaamstaal horen daar met nadruk ook bij. Met ‘Oorkaan’ maakte ze de voorstelling ‘Vreemde streken’ die op een zeer uitbundige manier een familievoorstelling oplevert. Ze is een authentieke verschijning in het instrumentale domein waarin ze een voorbeeldfunctie heeft om het instrument als middel en niet als doel te gebruiken.
Jury WB-prijs 2022:
Claron McFadden,
Neil van der Linden,
Rien de Reede.
Juryrapport Willem Breuker Prijs 2022 – Duo Maarten Ornstein, Mike Fentross
Wie de opnames met improvisaties van Maarten Ornstein en Mike Fentross beluistert weet wel zeker dat elke combinatie van instrumenten hen zou hebben aangezet tot het maken van muziek. Ze kozen nota bene voor de onmogelijk lijkende combinatie van basklarinet en luit. Het is het voorbeeld van het feit dat er, wat de bezetting dan ook is, met fantasie muziek kan worden gemaakt. Hun spel wordt onder andere gekenmerkt door het gebruik van muzikale tradities die tegelijkertijd gerelativeerd worden. Het sluit daarmee aan bij Willem Breukers erfgoed. Ze weten het traditionele in de eigen tijd te plaatsen door, naast hun improvisaties, liederen van Constantijn Huygens te presenteren in Arabische vertaling. Rima Khcheich zong ze waardoor oude en nieuwe muziekculturen uit verschillende delen van de wereld subtiel werden vermengd. Verrassing op verrassing stapelend, verkenden ze met de Estse Kadri Tegelmann ook de grenzen tussen West-Europese klassieke muziek, Baltische folklore en improvisatie.